viernes, 22 de mayo de 2015


EL LEÓN

El león es carnívoro y come carne: puede comer búfalos, cebras, ñus...
Familia: es de la familia de los felinos pesa 250 kg, vive en el sur del  Sáhara, África y Asia. Pueden llegar a vivir las hembras 11 o 12 y los machos llegan a vivir 8 o 7 años, sus costumbres son dormir y cazar.


jueves, 22 de enero de 2015

NEOLITIKOA



                                         NEOLITIKOA

Neolitoa (grezieratik   berri eta   , harri edo Harri Aro Berria) Harri Aroko azken aroa da, mesolitoaren (edo Epipaleolitoaren) eta Brontze Aroaren artekoa. Aldi hartan errotik aldatu zen gizakiaren bizibidea, harrapari huts izatetik ekoizle izatera. Honen ondorioz gizakiak bizileku finkoak hartu zituen, eta hala lehen hiriak sortu ziren.
Neolitoa Ekialde Hurbilean (Nilo, Eufrates eta Tigris ibaien artean) sortu zen duela 9.000 urte inguru, eta handik hedatu zen Europan, Afrikan eta Asian zehar. Euskal Herrian orain dela 3.000 urte inguru izan zen Neolitoa.




CRISTINA , MARIANO , CRISTIAN


JONATHANen TALDEA







METAL AROA
Metal Aroa Eurasiako aurrehistoriako aro teknologiko bat da, Kalkolito edo Kobre Aroa, Brontze Aroa eta Burdin Aroa barne hartzen dituena hurrenik hurren. Metalurgia asmatu zutenean hasi zen, eta idazkera asmatzean Historiaurrea bukatuta Historiako aldian sartzearekin batera amaitu zen. Metal Aroa izan duten lurralde guztietan aro hori ez zen batera hasi, ez eta batera bukatu ere: Metal Aroa Anatolian eta Zagros mendietan hasi zen lehenik, K. a. VI. milurtekoan; eta Europako zati handi batean K. a. I. milurtekoan bukatu zen.

Lehenengo kobrea erabili zuten. Kobrea erabiltzea, harria eta zura erabiltzearen aldean, sekulako aurrerakuntza izan zen. Ondoren brontzea lortu zuten, kobrea eta eztainua nahasiz. Brontzea ere aurrerakuntza handia izan zen kobrearen aldean, gogorragoa baitzen, eta ez baitzen hain errez herdoiltzen. Gero burdina lantzea lortu zuten, are gogorragoa. Horrela, gero eta arma hobeak eta metalezko beste objektu baliotsu batzuk egin ahal izan zituzten.

                 




MONUMENTU MEGALITIKOA

M0NUMENTU MEGALITIKOA

Monumentu megalitikoa, arkitekturaren lehenengo zirriborroa, gizakiak iraunkortasunez eraikitzeko izan duen borondatearen eta gaitasunaren lehenengo adierazpena da.
Trikuharria hileta-monumentua da, nolabaiteko panteoia, eta giza taldeak bertan hilobiratzen ditu bere hilak. Zoruan kokaturiko lauza handiek osatzen dute; horiek ganbera nagusia mugatzen dute, eta horren ardatza sarritan ekialdera begira egoten da. Horrela, gorpuen burua gehienetan Eguzkirantz orientaturik egoten zen. Zoruan sarturiko lauza handien gainean, trikuharriaren sabaia edo estalkia dago. Multzo osoa, gainera, lurrez edo harriz estalita egoten zen, eta hori tumulua zen; plano inklinatutzat erabiltzen zen, arrabolen gainean (zuhaitzen enborrak) sarritan oso pisutsua izaten zen estalkia arrastaka eramateko. Hiletaegitura horiek mendialdeetan aurkituko ditugu. Gehienetan, aukeraturiko lekuak (artzaintzako lekuetatik hurbil) ikuspegi bikainak eta garbiak zituen ekialderantz






HAMSA,SAMARA,ADRIAN

PALEOLITICO






PALEOLITICO
NON BISISIREN¿

El Paleolítico (del griego παλαιός, palaiós: ‘antiguo’, y λίθος, lithos: ‘piedra’) significa etimológicamente piedra antigua, término creado por el arqueólogo John Lubbock en 1865 en contraposición al de Neolítico (Edad moderna de la piedra). Es el período más largo de la existencia delser humano (de hecho abarca un 99 % de la misma) y se extiende desde hace unos 2,85 millones de años (en África)1 hasta hace unos 12 000 años. Constituye, junto con el Mesolítico/Epipaleolítico (fases de transición) y el Neolítico, la llamada Edad de Piedra, denominada así porque la elaboración de utensilios líticos ha servido a los arqueólogos para caracterizarla (en oposición a la posterior Edad de los Metales).
Aunque esta etapa se identifica con el uso de útiles de piedra tallada, también se utilizaron otras materias primas orgánicas para construir diversos artefactos: hueso, asta, madera, cuero, fibras vegetales, etc. Durante la mayor parte del Paleolítico inferior las herramientas líticas eran gruesas, pesadas, toscas y difíciles de manejar, pero a lo largo del tiempo fueron haciéndose cada vez más ligeras, pequeñas y eficientes. El hombre del Paleolítico era nómada, es decir, su vida estaba caracterizada por un desplazamiento continuo o periódico (estacional).


AARON,MELODY,SAMARA